Τρίτο Στεφάνι (reloaded)

Θα σας συγχωρήσω τις ακυρώσεις. Τις κακοτεχνίες στο κτήριο. Τις κατά καιρούς αρπαχτές. Αφίενται οι αμαρτίες όλες. Χάριν της παράστασης αυτής. Ελέω θεατρικής μεταγραφής. Σκηνοθεσίας. Μουσικής και σκηνογραφίας. Και κυρίως εκτέλεσης. Το βιβλίο του Ταχτσή, εφηβικό ανάγνωσμα, ζωντάνεψε μπροστά μας, με αρχετυπική, σχεδόν βιβλική μορφή την Αννίτα Σαντοριναίου. Οικεία στις κινήσεις και στο παίξιμο, ένιωσα πολλές φορές να είμαι στον κόρφο γυναικών που με μεγάλωσαν. Οι ήχοι, τα λόγια, το στήσιμο των σωμάτων. Μικρή αποκάλυψη, με κινηματογραφικό τσαγανό ο Ανδρέας Τσέλεπος και χίλια μπράβο σε όσους αφιέρωσαν και αφιερώθηκαν στην παράσταση. Το νήμα της αφήγησης, της προσωπικής, της οικογενειακής, της πορείας της Ελλάδας κάπου πιο πίσω μας έδεσε με κόκκινο κλωστή για 4 ώρες. Συγκίνηση, χαρά, κομμένες ανάσες, μια-δυο ανατριχίλες ξεχασμένες. Μακάρι να το δουν όσο περισσότεροι γίνεται. Α, ναι και να μην το ξεχάσω. Στέλα Φυρογένη, I wanna be your dog.