Επιστροφή στα
παλιά, ύστερα από καιρό. Σουπίτσα, κουβέρτα, ένα μικρό τριχωτό τέρας να
κοιμάται στην άκρη του καναπέ και από τα ευλογημένα torrents να βγαίνει ο Ντάστιν Χόφμαν. Η ταινία δεν
ειναι απλά η αποτύπωση ενός παράνομου love story μεταξύ ενός νέου και μιας μεστωμένης κυρίας. Είναι
ένας αποχαιρετισμός σε μια πουριτανική Αμερική (είμαστε στα 1967) που ετοιμάζεται
να βγει βίαια από την διαρκή της νιρβάνα, που ζει στην Καλιφόρνια βυθισμένη
στην υπέροχη της απομόνωση και στις αλλεπάλληλες ματαιώσεις της μεσοαστικής
τάξης: καλά σπίτια, κακοί γάμοι, κοινωνικές συνάξεις, μοναχικοί εγκλεισμοί.
Στόχος των επόμενων ημερών: να πείσω την υπεύθυνη προβολών να δούμε το Tootsie
ή το Rain Man.
