Έθιμα ταφής

Γεια σας! Σας έλειψα; Εμένα πάντως πολύ. Έχω λιώσει στη δουλειά και δεν προλαβαίνω να πάρω ανάσα. Το multitasking είναι υπερκτιμημένο, οι over-achievers κωλόπαιδα. Εμπιστευτείτε τρυφερά και ευαίσθητα αγόρια που μελετούν επισταμένως τις εισηγήσεις της bookpress. Κάποιον σαν εμένα δηλαδή. Που τα διαβάσματα μου αλλάζουν χώρες, εποχές, ύφος, φόρμα και αντικείμενο στο τσαφ. Και που με φέρνουν αντιμέτωπο με βιβλία σαν της Hannah Kent και τις ηρωίδες της με δυσπρόφερτα ονόματα όπως Agnes Magnúsdóttir. Και ακόμα πιο δύσκολα ψυχογραφήματα – ας πούμε κάτι σαν το αυστραλιανό ομόλογο του Παπαδιαμάντη. Ισλανδί 1800 κάτι. Η μελλοθάνατη Agnes, η Αγνή δηλαδή, καταδικάζεται σε θάνατο. Μέχρι τη διευθέτηση των διαδικαστικών, πρέπει να περάσει τον χρόνο που της απομένει στο αγρόκτημα των Jónsson. Εκεί επιστρέφει στις παιδικές της αναμνήσεις, στην ιστορία αγάπης που την έφερε ως εκεί και αποπειράται να διαλεχθεί με τα θεία με τη διαμεσολάβηση ενός νεαρού ιερέα με ευσεβείς πόθους, αλλά ανθρώπινες αντοχές. Το βιβλίο με τίτλο “Έθιμα ταφής” εκδόθηκε από τον Ίκαρο και κρύβει μικρά διαμάντια στα δύσβατα ισλανδικά μονοπάτια του.