Το βιβλίο του Φοίβου
Παναγιωτίδη πετυχαίνει το σκοπό που ο συγγραφέας βάζει στον εαυτό του: είναι
ένα βιβλιο εκλαϊκευμένης επιστήμης, όπου σύνθετα ή και άγνωστα θέματα
γλωσσολογίας παρουσιάζονται σύντομα, συνοπτικά και κυρίως κατανοητά. Ο
συγγραφέας χρησιμοποιεί μια γραφή που ρέει και που δεν απαιτεί προηγούμενη ειδική
γνώση. Διαβάζοντας τα κεφάλαια, μπορούσα να φανταστώ τον συγγραφέα σε μία από
τις παλιές καλές πανεπιστημιακές αίθουσες να παραδίδει μάθημα, φέρνοντας νέα
γνώση και ανατροπή μύθων, δουλεύοντας παράλληλα πάνω στο ήδη υπάρχον υλικό. Μία
επιπρόσθετη αρετή του βιβλίου είναι το αιφινιδιαστικό και σαρκαστικό χιούμορ
του. Το βιβλιο συστήνεται ειδικά σε όσους αρέσκονται στο να μιλούν πολύ για την
εκφραστική αδυναμία των νέων, τη λεξιπενία, την άλωση της γλώσσας και άλλους δαίμονες,
τους οποίους μόνο αυτοί αναγνωρίζουν. Θα τους ηρεμήσει…
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου