Η αγάπη είναι τέχνη. Μας το είπε και ο Έριχ Φρόμ. Αλλά αυτό είναι στη λίστα
των επιθυμητών ακόμα. Σήμερα, δυο λόγια για τα αγαπημένα ποιήματα και
ανθολογήματα του Μιχάλη Γκανά. Εκδόσεις Μεταίχμιο, πράσινο και λουλακί
εξώφυλλο. Διαλέγετε κι εσείς βιβλία ανάλογα με το εξώφυλλο; Εντός κήπος. Μία
ανθολόγηση σε αντιστοίχιση με την προσωπική διαδρομή και το γούστο του
συγγραφέα. Όποιος έχει ζήσει στη σκιά της επαρχιακής Ελλάδας, θα πιάσει τη
μυρωδιά απ’ την πρώτη. Οι επιλογές του Μιχάλη Γκανά είναι και κάτι επιπλέον:
ένας χαμένος χάρτης σε κρυμμένους θησαυρούς της ποίησης μας. Το έχω συντροφιά
τα πρωϊνά, μιας και αποφάσισα να δίνω στον εαυτό μου την ευχέρεια μιας
παρένθεσης. Κι επειδή είμαι εμμονικός, διαβάζω και ξαναδιαβάζω το «Πιάνο βυθού»
του Γιάννη Βαρβέρη. Σκέφτομαι πως θα ήθελα να είμαι ποιητής, αντί για
δικηγόρος. Κι έπειτα, κλείνω το βιβλίο και πάω στη δουλειά μου.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου