Και που λες,
βρέθηκα στο Παρίσι για λίγες μέρες. Περπάτησα όσο δεν περπάτησα ποτέ στη ζωή
μου, δοκίμασα τα τσάτρα-πάτρα γαλλικά μου, δεν δίστασα απέναντι σε καμιά
ανηφόρα και παρατήρησα όσους περισσότερους ανθρώπους μπόρεσα. Κάποιους κατάφερα
να τους βγάλω και φωτογραφία, στα κρυφά, γιατί ντρεπόμουν και δεν το έβρισκα
και σωστό να σου πω την αλήθεια να σηκώνω την κάμερα αδιακρίτως. Κι έτσι ένα
βράδυ, στην είσοδο της όπερας, χόρευαν τανγκό γύρω στα τριάντα ζευγάρια, μα
εμένα το μάτι έπεσε στη γυναίκα που βλέπεις στα δεξιά. Σήκωσα τη μηχανή, πάτησα
το κουμπί, και την ξανακατέβασα. Την παρατήρησα για ώρα, προσπάθησα να πλάσω
την ιστορία της. Έφυγα για ένα ποτό κι ο αέρας μύριζε κανέλα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου