Νύχτα πρεμιέρας
και ο χρήστης Νικόλας Κυριάκου νιώθει ενθουσιασμένος στην τοποθεσία - Θερινός
κινηματογράφος Κωνστάντια. Ποδήλατο, απαραίτητα εφόδια, οι μπύρες τοποθετημένες
με τρόπο που να μην προκαλούνται τα συναισθήματα οποιουδήποτε κουβαλάει το
σταυρό των OCDs και το σκυλί δεμένο. Η ταινία ξεκινάει, η μπύρα ρέει, τα
εφόδια λιγοστεύουν και ο ενθουσιασμός ξεφουσκώνει. Η ταινία του Μανούσου
Μανουσάκη, που βασίζεται στο ομώνυμο
βιβλίο του Γ. Σκαμπαρδώνη, είναι γεμάτη από καλές προθέσεις, οι οποίες δεν
κρύβουν το αδύναμο σενάριο, τις σκηνοθετικές συρραφές σκηνών και το υποτονικό
παίξιμο. Εξαίρεση στο μετρίως μέτριο έργο, η μουσική της, αλλά αυτό ήταν το
ευκολάκι, αφού τη δουλειά εκεί την κάνει ο Τσιτσάνης. Η ταινία δεν μας είπε
τίποτα για τη Θεσσαλονίκη του πολέμου, για τον Τσιτσάνη, για την ιστορία των
Εβραίων της πόλης. Τσαλαβούτησε στα ρηχά και επιχείρησε να εκβιάσει το
συναίσθημα με κλισέ που έβγαζαν μάτι. Μοναδικό κέρδος: μάθαμε τι σημαίνει
ψιμυθιολόγος….
